SD označava Secure Digital koji je danas najpopularniji medij za pohranu mobilnih uređaja. SD kartice mogu dosegnuti do 4 GB prostora za pohranu i mogu se pojaviti u 3 različita faktora; standardna veličina, mini i mikro, svaki veći od sljedećeg. SDHC (Secure Digital High Capacity) razvijen je za prevladavanje ograničenja od 4 GB s kojim se suočio SD, a njegov najmanji kapacitet počinje od 4 GB i maksimalnim kapacitetom od 32 GB.
Prelazak na SDHC uslijedio je jer sve više potrošača počinje željeti memorijske kartice većeg kapaciteta od onoga što je dostupno na tržištu. SD kartice su nekad bile dovoljne za upotrebu u digitalnim fotoaparatima, ali s prijenosnim medijskim uređajima poput mp3 playera i video playera postaje vrlo očito da je više uvijek bolje.
SD je bio ograničen u količini memorije ne fizičkim aspektom uređaja jer uvijek možete dodati više; to je zbog sustava za adresiranje bajtova koji se koristi u SD-u. Fat32, datotečni sustav koji se najčešće koristi u mobilnim uređajima, može dodijeliti do 232 adrese ili nešto manje od 4,3 milijarde. Ako je svaka adresa jednaka 1 bajtu, postoji samo 4,3 milijarde bajtova ili 4 GB.
SDHC je koristio sektorsko adresiranje, a ne bajt adresiranje. Svaki se sektor sastoji od 512 bajta, što omogućava teorijski maksimalni kapacitet od 2 terabajta. Ali trenutno je ograničeno na maksimalno 32 GB po kartici, ali će se vjerojatno povećati nakon što taj prag bude dostignut.
SDHC kartice nisu nužno brže od SD kartica, ali provođenje minimalne brzine pisanja može značiti mnogo brži pristup čitanju i pisanju. SD kartice počinju od 0Mb / s, a zatim se postepeno povećava do svoje maksimalne brzine, a zatim usporava. Minimalna brzina SDHC kartica može se kretati od 2Mb / s do 6Mb / s, što znači da započinje mnogo većom brzinom u odnosu na SD kartice.
Kako bi se održala povratna kompatibilnost, većina uređaja koji uzimaju SDHC memorijske kartice može raditi i sa SD karticama. Većinu memorijskih kartica prilično je lako prepoznati kao SD ili SDHC kartice zbog svojih kapaciteta, ali kartice koje imaju kapacitet od 4 GB trebalo bi dodatno ispitati jer bi mogle biti ili.
Sažetak:
1. SD memorijske kartice mogu dosegnuti samo 4GB dok SDHC može doseći 32 GB
2. SD kartice koriste bajt adrese, dok SDHCS koristi adresno adresiranje
3. SDHC kartice mogu biti potencijalno brže od SD kartica
4. Čitači SDHC-a unatrag kompatibilni su sa SD karticama