Nukleotid vs nukleozid
Naš DNK (deoksiribonukleinska kiselina) je široko proučavan i istražen. To je zato što proučavanje našeg DNK može donijeti potpuno novi svijet otkrića i razvoja koji su od vitalnog značaja za naš vlastiti napredak i opstanak. To je zato što DNK sadrži genetske kodove, nacrte ili genetske informacije koje potiču funkciju pojedinih stanica. To je naš DNK koji nam dodatno daje identitet tko smo, a njegova DNK mogla bi nam pomoći da znamo što se s nama događa na molekularnoj razini.
Prije nego što nastavimo i razgovaramo o razlikama između njih dvojice, prvo moramo upoznati različite pojmove koji su na taj način čineći objašnjenja lakšim za razumijevanje i rješavanje. Prvo su nukleinske kiseline. To su veliki lanci molekula sastavljeni od manjih nukleotida koji sačinjavaju i nose genetske informacije potrebne za funkcioniranje i opstanak stanica. U stvari, gotovo sva živa bića sadrže nukleinske kiseline. Drugi pojam je nukleobaza ili dušična baza, to su organski spojevi koji sadrže dušik i koji su dijelovi DNK ili RNK (ribonukleinska kiselina). Primarne nukleobaze su citozin, gvanin, adenin, timin i uracil. Možete ih potražiti za dodatne informacije.
Drugi je šećer riboza ili deoksiriboza, što je jednostavan šećer koji pomaže formirati okosnice za RNA ili DNK. I na kraju, fosfatna skupina je organski spoj koji sadrži fosfor koji osigurava energiju potrebnu za rad stanica i život. Imajte na umu da su ovi pojmovi relevantni za željenu temu.
Idemo sada na razlike između nukleotida i nukleozida. Prije svega, nukleotid je. Nukleotid je molekula koja je spojena u lance kako bi formirala našu DNK i RNK. U stvari, nukleotidi se smatraju građevnim blokovima DNK i RNK. Ono mora imati vitalnu ulogu u staničnom metabolizmu i proizvodnji energije za vitalno funkcioniranje različitih tjelesnih procesa. Skupina nukleotida formira strukturiranu vezu koja sadrži naše genetske informacije. I na kraju, sastoji se od pet ugljikovog šećera, nukleobaze i fosfatne skupine.
S druge strane, nukleozid je spoj koji sadrži dušičnu bazu vezanu za deoksiribozu ili šećer riboze. Nastaje kada se hidroliziraju ili razgrađuju nukleinske kiseline. To je zapravo krajnji rezultat kada se nukleotid razgradi. Obično, unos hrane bogate nukleinskim kiselinama omogućuje jetri stvaranje nukleozida. I na kraju, nukleozidi se mogu koristiti kao antikancerogeni ili antivirusni lijekovi.
O ovoj temi možete pročitati više, jer članak daje samo osnovne informacije.
Sažetak:
1. Naš je DNK napravljen iz različitih dijelova koji sadrže genetske informacije potrebne za preživljavanje, funkcioniranje i rast stanica.
2. Nukleotidi su građevni blokovi DNK ili RNK, a sastoje se od nukleobaze, pet ugljikovog šećera i fosfatne skupine.
3. Nukleozid je krajnji rezultat razgrađenog nukleotida, koji sadrže vezu nukleobaze na šećer. Oni mogu djelovati kao antikancerogeni ili antivirusni lijekovi.